Η παρακάτω ιστορία της αγαπημένης μας Στέλλας ραγίζει καρδιές και εμείς υποκλινόμαστε στο μεγαλείο της ψυχής της και σε όλους τους συνανθρώπους μας με αναπηρίες.
....Η Νίνα τέντωσε το κορμί της πάνω στο ζεστό πάπλωμα, κατέβηκε από το κρεβάτι και πήγε στο παράθυρο. Ο ήλιος ήταν λαμπερός κι ο ουρανός γαλανός. Ενθουσιάστηκε, ώρα για βόλτα σκέφτηκε ανέβηκε στο κρεβάτι και άρχισε να γλείφει το αφεντικό της. «- Ξύπνα!» 'Εχει ωραία μέρα σήμερα, η Στέλλα άνοιξε τα μάτια της και είπε «- Έλα, φέρε μου τα ρούχα να ντυθώ» και το Νινίκι πήγε στην καρέκλα και άρπαξε όλο χαρά το παντελόνι και την μπλούζα. Μέχρι να ντυθεί η Στέλλα, η Νίνα είχε σπρώξει το καρότσι στο κρεβάτι και είχε φέρει τα παπούτσια και τις κάλτσες. Μετά από ένα καλό πρωινό, τα κορίτσια πήγαν βόλτα στο πάρκο. Η Νίνα κουνούσε την ουρά όλο χαρά. Στο δρόμο για το πάρκο είχε μία δύσκολη ανηφόρα και το Νινίκι έσπρωξε το καρότσι βοηθώντας τη Στέλλα να τα καταφέρει. Στο πάρκο παίζουν με την μπάλα...
«- έλα Νίνα πιάσε, οοπ!»
Ωχ όχι! H μπάλα έπεσε στην λίμνη. Mε μία βουτιά το σκυλάκι έπιασε την μπάλα και συνέχισαν να παίζουν κυνηγητό. Aυτή τη φορά και όσο τρέχανε, φτάσανε στην άλλη άκρη του πάρκου. 'Eνα συγκρότημα του δρόμου τραγουδούσε παίζοντας με τις κιθάρες τους και τα κορίτσια άρχισαν να χορεύουν. Η Στέλλα με το καρότσι της και η Νίνα στα δύο της πόδια. Η Νίνα τέντωσε τα αυτιά της. Το κουδουνάκι που άκουγε ήταν γνωστό. Ο παππούς με τα λουκάνικα.
Η Στέλλα είπε «- Έλα, πάρε τα λεφτά και φέρε δύο σπέσιαλ». Το Νινίκι γύρισε με δύο τυλιγμένα hot dog και τα ρέστα. Μετά τα κορίτσια πήγαν στον μανάβη της γειτονιάς για ψώνια. Η Στέλλα κρατούσε την σακούλα και η Νίνα έφερνε τα μήλα.
«- Έλα πάμε σπίτι να φτιάξουμε μηλόπιτα» πόσο κουρασμένη ήταν η Στέλλα. Κι έτσι, το Νινίκι της έβγαλε τα παπούτσια της και τα έβαλε στην παπουτσοθήκη και βουρ για την κουζίνα. Μετά από μία εξαντλητική αλλά υπέροχη μέρα, τα κορίτσια έβλεπαν τη Λάση αραχτές στον καναπέ, με τσάι, μηλόπιτα και σκυλοκροκέτες.
Αφιερωμένο στα άτομα με αναπηρίες, λόγω της ημέρας. Γιατί και εμείς όπως και εσείς μπορούμε να χαρούμε τη ζωή. Έχουμε τα ίδια δικαιώματα, ανάγκες και επιθυμίες, όνειρα. Επίσης το αφιερώνω στους σκύλους βοηθούς όλου του κόσμου, που μας είναι πολύ χρήσιμοι γιατί μας βοηθούν να ζήσουμε όπως εσείς.
Υποστηρίξτε μας λοιπόν και εμάς και τους σκύλους βοηθούς, για μια Ελλάδα με ένα καλύτερο μέλλον. Ευχαριστώ.
Σημείωση... Η Νίνα είναι σκύλος βοηθός του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Nina Service Dogs και πραγματική της μαμά είναι μια σπουδαία φίλη. Έλενα, μακάρι όλα τα άτομα με αναπηρίες να είχαν ένα σκύλο βοηθό!
